Ne kadar gerçek o kadar hayal!

12 Temmuz 2011 Salı

Insidious

Kıskançlık...

Filmi izlerken hissettiğim en yoğun duygu kıskançlıktı.


Leigh Whannell ve James Wan, Saw'dan sonra yine etkileyici bir projeyle beraberler.

Insidious, klasik korku ögelerini sonuna kadar kullanan fakat hikayesi itibariyle konvansiyonel korku dinamiklerini başarıyla değiştiren bir film.

Yeni taşındıkları evde " hayaletli ev " durumu yaşayan bir ailenin; büyük çocuklarının ansızın, açıklanamayan bir nedenle komaya girmesiyle yaşadıklarını izliyoruz.

Yeni bir " Paranormal Activity " kopyası gibi başlasa da hikayesi sayesinde daha etkili ve daha güçlü bir şekilde devam eden bir film Insidious. 


Bu noktada yönetmen James Wan'a parantez açmak lazım: Bütün korku tekniklerini başarıyla uygulamış.
Damlatan musluklar, eski duvar saati, parlak cisimlerden yansımalar, aynalar, ikizler, bir anda cıyaklayan bir müzik, kanlı pençe izleri vb...


Korku filmlerinin en önemli hususlarından biri şudur: Seyirciyi gerdikten sonra rahatlamak için küçük aralar yaratmak lazım. Medyum teyzemizin ekibi bu iş gerçekten biçilmiş kaftan! Gözlüklü " geek " (ki kendisi Leigh Whannel olur.) ile sakallı kameramanımız atışmalarıyla gülümsetiyor.


Leigh Whannel'in farklı olmayı başarmış hikayesiyle James Wan'ın klişe korku çekimleri birleşince ilerde klasik hatta kült sayılabilecek bir film ortaya çıkmış.

Klasik hayaletli ev hikayelerinde yaşanan doğaüstü deneyimler genelde yaşayanla sınırlıdır, sanki onun hayal gücünden kaynaklanıyormuş gibi bir durum vardır: Hayaletleri herkes görmez! İzleyici için bile bir illüzyon gibidir. Insidious'un bu noktada farklı ve etkileyici bir yaklaşımı olduğunu özellikle belirtmek isterim ki filmin bence en etkileyici ve izleyenler açısından sinir bozucu, korkutucu olan tarafı da bu! Gayet rahat, kimseden çekinmeden ortalıkta gezen, takılan ve hatta dans eden hayaletlere hazır olun.


Insidious adına yakışan kötülükte, çirkinlikte ve sinsilikte bir kötüye sahip. Öyle ki bir " Demon " bile daha sempatik kalabiliyor.


1977 doğumlu iki arkadaşın geldiklerini noktayı kıskanıyorum. Bunu belirtmem lazım! Hem Saw hem de Insidious klasik hatta klişe hikaye formlarının farklı dinamik yapısı ile güçlendirilip ve değişik fikirlerle yoğrulmasıyla oluşturulmuş filmler. Hikaye ve senaryo yazma uğraşı içinde olanların kesinlikle bu işleri incelemesi gerekir.


Hiç yorum yok: